گیل یا گیلک نام یکی از اقوام کهن ساکن شمال ایران در حاشیۀ دریای کاسپین است که از دیرباز به دلیری و جنگاوری شهره بوده‌اند. این قومنام در متون فارسی به صورت‌های گوناگون گیل، گیلی، گیلک و گیلکی ضبط شده‌است. این نوشتار کوتاه به بررسی نخستین شواهد کاربرد این واژه در ادبیات کلاسیک فارسی اختصاص یافته‌است. شایان ذکر است که در متون کلاسیک فارسی اطلاعات قوم‌شناختی ارزشمندی دربارۀ این قوم به چشم می‌خورد.
)